Vergeving .....Bevrijding
Zomerreces is weer op zijn einde en ik klim weer in de pen om een nieuw blog te schrijven. Waarover zal ik iets schrijven, bedacht ik mij. Vergeving schoot mij te binnen. Maar wat is vergeving precies en kan ik vergeven, kun jij het?
Allereerst heet ik je welkom als je deze blog gaat lezen en misschien is het wel iets waar jij op dit moment mee worstelt?
Ik kwam op het idee om hierover iets te schrijven toen een vrouw mij kortgeleden voor een afspraak belde want ze kwam er zelf niet uit. Ze had al jaren een heel goed contact met een man die zelfs een heel goede vriend van haar werd. Hij voelde heel vertrouwd voor haar en ze kon goed met hem opschieten. Ze was altijd weer blij als ze hem zag.
Na een conflict op persoonlijk vlak was ze er van ondersteboven en had haar dit geraakt. Hoe kon hij....Ze kwamen elkaar nog wel eens tegen, hij reageerde dan alsof er niets was gebeurd terwijl zij het gevoel had op haar ziel te zijn getrapt. Ze voelde soms haar hart bijna breken van verdriet. Ook was ze nog steeds kwaad op hem, zo ging je toch niet met gevoelens om. Ik had zo zitten luisteren naar haar verhaal en zag dat ze nog steeds boos en teleurgesteld was.
Ik vroeg of ze hem kon vergeven?
Moet hij dan niet eerst zijn excuus aanbieden? vroeg ze. Maar....ik kan zijn gedrag toch niet zo maar goed praten? Wat houdt vergeven eigenlijk in? Wat vraagt het van mij, vroeg ze zich hardop af.
Vergeven is zeker niet hetzelfde als goedpraten. Vergeven komt echt heel diep uit jezelf onafhankelijk van wat de ander wel of niet doet. Het gaat ook veel verder dan vergeten. Als je echt iemand kunt vergeven dan is dat niet iets wat je in je hoofd of intentie doet. Het is een zaak van je HART!!
Je blijft niet meer in de slachtofferrol zitten, je omarmd je emoties hoe gek dit ook klinkt, je huilt je tranen, je wijst niet langer naar de ander om die de schuld te geven van jouw ellendige situatie. Als er een pijnlijke emotie bij je opkomt dan zegt dat iets over jou; er is namelijk iets niet aanwezig wat voor jou wel heel belangrijk is of er is iets wel aanwezig, wat je echt niet wilt. En als je dit kunt zien en voelen dan bevrijdt je jezelf van woede of verdriet of wat anders en groei je!
Als je dan gegroeid bent en door de ellende ( die de ander jou aan deed) sterker bent geworden, dan ontstaat er vergeving op een diepe laag en soms zelfs dankbaarheid. Dit kost soms wel even tijd!
Je hebt je niet kapot of klein laten maken maar het negatieve heb je om kunnen zetten in iets positiefs, je hebt jezelf overwonnen! Soms heeft die compassie je het vermogen gegeven om te ervaren wat er onder het onaanvaardbare gedrag van de ander verscholen ging. Een onvervuld verlangen, een diepe pijn of onvermogen en daarmee mag die ander aan de slag om dit te onderzoeken of er niets mee te doen. Dat is niet jouw verantwoordelijkheid.
Tegenkrachten heb je nodig om te groeien en dat heeft die ander nu precies aan jou gegeven door zijn onaanvaardbare gedrag. Dit geeft groeipijn! Dit hoort ook bij de transformatie van jouw groeiproces wat je kracht geeft om met andere wijsheid verder te leven. Je leeft verder, de ervaring dat je boosheid is getransformeerd in een nieuw verworven kracht, in zelfrespect, zelfliefde of in het vermogen om grenzen aan te geven. Dan kom je vroeg of laat op een punt, waar je het gedrag van de ander nog steeds niet goedkeurt maar waar je toch van kan zeggen:
Het is ergens wel goed dat het me is overkomen want het heeft me veel geleerd. Ik sta nu anders in het leven.
Allemaal maken we dit soort situaties mee in ons leven daar ontkomen we niet aan maar we hebben wel een keuze hoe we ermee om zullen gaan.
Na het gesprek gaf ze aan een afspraak met mij te willen maken. Nu was het nog slechts iets wat zich afspeelde in haar hoofd en ze wilde het ook in haar hart kunnen voelen. We hebben in de sessies op de hartpijn kunnen focussen, ze voelde het verdriet kleiner worden nu ze er aandacht aan gaf. Ze keek mij aan en zei; Ja, nu ik kan vergeven vanuit mijn hart voel ik dat ik zelf ook meer ga leven! De druk en pijn voelt anders bij mijn borstgebied. Het lijkt wel of ik vrijer kan ademen en dat voelt ruimer.
Er werden veel tranen gehuild maar ze kon zichzelf en daarna haar vriend nu ook zien in het geheel. Het conflict werd slechts een klein issue in hun relatie. Haar vriend en zijzelf hadden zoveel meer positieve dingen te bieden en dat kon ze nu ook echt voelen. Zo mooi om te zien dat emoties die we vasthouden ons klein houden, zelfs onze lichaamshouding verandert eronder.
Met tranen in haar ogen, nu van blijdschap ging ze naar huis. Ik keek haar na en was blij dat ze de moed had gehad om ook naar haar aandeel te kijken in het conflict. Als je dit kunt dan groei je naar het licht.